Kompozytowa ceramiczna płytka ślizgowa serii PMD Zro2, pierścień Zro2, wkładka

Połączenie danych Ramana z wynikami analizy termograwimetrycznej (TGA) udowadnia, że ​​ma miejsce szczepienie makrocząsteczek organicznych na powierzchniach ceramicznych. Dynamiczna analiza mechaniczna (DMA) została przeprowadzona od 100 do +50°C; dodatek ceramiki zwiększa moduł zachowawczy ′, bardziej w przypadku modyfikowanego wypełniacza. W porównaniu do PP i termoplastycznego wulkanizatu (TPV) po dodaniu wypełniacza ceramicznego obserwuje się wyższą rozszerzalność cieplną, co jest wynikiem tworzenia większej objętości swobodnej. Moduł sprężystości przy rozciąganiu kompozytów jest około 1,2 razy większy niż w przypadku czystego TPV, a wzrost sztywności jest wyraźnie spowodowany przez ceramikę. Powierzchnie pęknięcia wykazują słabe wiązanie cząstek wypełniacza z osnową. W próbce zawierającej modyfikowany wypełniacz deformacja rozciągająca przechodzi przez matrycę polimerową.

Kompozyt ceramiczny jest w stanie wielokrotnie wytrzymywać temperatury przekraczające 2200 F bez pękania spowodowanego szokiem termicznym. Kompozyt posiada sieć włókien wzmacniających; oraz matrycę, która zasadniczo tworzy wstęgę po etapie wypalania. Matryca jest formowana wokół wstęgi poprzez impregnację wstęgi zolem zawierającym tlenek glinu i, w niektórych przypadkach, tlenki metali ziem rzadkich i wypalanie kompozytu po impregnacji. Wstęga może być trójwymiarowym, ortogonalnym splotem włókien wzmacniających, gdzie włókna są tlenkiem glinu fazy przejściowej. Kompozyt jest zasadniczo wolny od metali grupy I i grupy II oraz tlenków metali przejściowych. Kompozyt może być stosowany jako cegła lub wykładzina ogniotrwała, a także może być stosowany jako materiał izolacyjny ze względu na jego chemicznie niereaktywny charakter.